Hérinn og skjaldbakan

Sjálfstyrkingarþema þessarar aldar með sérstaka áherslu á að muna hvers virði maður sjálfur er, að horfa inn á við, skoða sjálfan sig, borða sushi og spelt og allt þetta á ekki mína aðdáun.  Ég er satt best að segja búin að fá alveg nóg af þessu.  Mér verður bara oft hugsað til afa míns í Laxárdals og margra annarra sem myndu líklega snýta sér aukalega ef þau vissu af þessarri sjálfs-  dellu. 

Get on with it langar mig dáldið oft að segja.

En lífið er víst ekki þannig og við förum i þessa venulegu hringi og í dag er þetta í tísku og hinn daginn hitt.  Ég er líka oft sammála -sumu.  T.d. er bara af hinu góða að hugsa vel um líkama og sál.  Það er bara alveg óþolandi að allir þurfi endilega að borða spelt til þess.

Svo vil ég hér með kveða upp þá skoðun mína að mér finnst með ólíkindum að mannfólkið sé ekki búið að sjá i gegnum þá peningamaskínu og mafíustarfsemi sem framleiðsla vítamína er.  Já hér með spái ég því að einn daginn komi í ljós að það er eitur í pillunum, ekki hollusta.   Hugsið nú aðeins um það, hvað er normalt við það að byrja hvern einasta dag á að gleypa pillur? 

Lifi gamli tíminn. 

Kveðja úr Sumarhúsum.